خدا خطاب به بندگانش:

به پيش آور دو دست خالي خود را...

ببينم چشم هاي خيست آيا گفته اي دارند؟

بخوان مارا...بگردان قبله ات را سوي ما...اينک وضويي کن...

خجالت مي کشي از من...بگو, جزمن کس ديگر نمي فهمد...

به نجوايي صدايم کن...بدان آغوش من باز است...

شروع کن يک قدم با تو...تمام گام هاي مانده اش با من...